ΦΥΛΑΚΑΣ - ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΡΑΤΗΣΕ ΤΟ ΣΚΟΡ ΣΤΟ 3-0

 Σε αγώνα χωρίς γυρισμό για τη Δόξα - έτσι όπως είχε διαμορφοθεί η κατάσταση στον Όμιλο - είχε καταλήξει η αναμέτρηση με τον ΑΣ Μάνεσι.

 Οι βαθμολογικές απώλειες - παρά τις πολύ καλές εμφανίσεις - δεν επιτρέπουν την παραμικρή πλέον απώλεια βαθμών , εάν θέλουμε να ελπίζουμε σε κάτι περισσότερο από την ικανοποιητική απλά απόδοση. 

Στον χθεσινό αγώνα η νίκη και μάλιστα με μεγάλο σκορ ήταν μονόδρομος. 

Οι ποδοσφαιριστές δείχνουν πως έχουν αποφασίσει να παλέψουν μέχρι εσχάτων για να διεκδικήσουν αυτό που διάφοροι "παράγοντες" έως σήμερα  τους  έχουν ΑΔΙΚΑ στερήσει!!! 

Δεν αξίζει να αναφερθούμε ούτε στο ελάχιστο στα περασμένα , καθώς τα αφήσαμε πίσω στο 2013.

Με εμφανίσεις σαν την χθεσινή δεν υπάρχει κανένας φόβος , 

παρά μόνο μιά διάχυτη αισιοδοξία για τη συνέχεια.

Το απόγευμα του Σαββάτου ΟΛΟΙ οι άνθρωποι στην Ομάδα κατέβηκαν στο "Π. Μπαχράμης" για να δείξουν το πραγματικό πρόσωπο της  Δόξας. 

Τυχερός -άτυχος βρέθηκε ο αντίπαλος από το Μάνεσι. 

Άτυχος διότι μας πέτυχε με τα εσωτερικά μας θέματα διευθετημένα και στη θέση τους πείσμα και διάθεση για ποδόσφαιρο και μόνο!!!

Τυχερός , διότι οι διαιτητές κράτησαν το σκορ για να μην ξεφύγει σε μεγαλύτερο εύρος. 

Δεν αποτελεί σχόλιο για τη διαιτησία, σε γενικές γραμμές τα πήγαν πολύ καλά, απλά προσπάθησαν να μην εξαγριώσουν άλλο τους φιλοξενούμενους που έπαιζαν σκληρά για ακόμα μία φορά, και που επιθετικά ξέμεναν μόνο σε εμφανέστατες θέσεις offside προσπαθώντας κυρίως να πείσουν τον επόπτη να τους "αφήσει"έστω και ένα.

Συνεχόμενες διαμαρτυρίες και φωνές προς τον διαιτητή και ειδικά τον έναν επόπτη, 

αλλά καμμία αντίδραση από τους ίδιους όταν σε σύγκρουση του τερματοφύλακά τους με το σέντερ μπακ έξω από την περιοχή τους και τη μπάλλα στρωμένη στον εφορμήσαντα Μιχάλη Βούλγαρη με κενή εστία , ο άρχοντας του παιχνιδιού σφύριξε επιθετικό φάουλ. 

Όπως συζητήσαμε αργότερα, στην αρχή της φάσης όταν ο παρ' ολίγον σκόρερ περνούσε με τη μπάλλα στα πόδια τους αντιπάλους, με προσωπική ενέργεια που ξεκίνησε από το χώρο του κέντρου, πάτησε τρέχοντας το πόδι του αντίπαλου αμυντικού ο οποίος σκόνταψε και δεν μπόρεσε να αποφύγει τον συμπαίκτη του - τερματοφύλακα που εκτελούσε άστοχη έξοδο, με αποτέλεσμα τη σύγκρουσή τους και την απώλεια της μπάλλας και από τους δύο. Έτσι σφυρίχθηκε το "επιθετικό " φάουλ που σταμάτησε το γκολ. Φυσικά και δεν έχουμε κανένα λόγο να μην πιστέψουμε τον διαιτητή - άσχετα με τη δική μας αντίθετη άποψη - και επιστήσαμε την προσοχή στον Μιχάλη , ώστε την επόμενη φορά να "προσέχει" που πατάει όταν τρέχει και να χρησιμοποιεί και τα φλας εάν προλαβαίνει!!!

Φυσικά και αντίδραση δεν υπήρξε όταν κυνηγώντας την ανατροπή του σκορ του πρώτου αγώνα πιέζαμε και στα τελευταία λεπτά για το 4-0. Φεύγοντας λοιπόν , στα τελευταία λεπτά, 3 παίκτες μας μόνοι τους με τον αντίπαλο τερματοφύλακα - έχοντας "σπάσει" το offside , ο πολύ καλός επόπτης (άσχετα με τη συγκεκριμένη φάση) σήκωσε το σημαιάκι θυμίζοντας στον επίσης ήρεμο διαιτητή να σφυρίξει την λήξη της αναμέτρησης. 

Για να μην υπάρξει παρεξήγηση, δεν κατηγορούμε, ούτε ειρωνευόμαστε τους διαιτητές. 

Απλά περιγράφουμε χιουμοριστικά κάποιες χαρακτηριστικές στιγμές ενός αγώνα που υπήρχε μία Ομάδα μέσα στο γήπεδο που πίεζε, δημιουργούσε ευκαιρίες, έπαιζε ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ και μόνο!!! και ήθελε τη νίκη και την ανατροπή του εις βάρος της σκορ του Α' γύρου. 

Το "ξύλο" που αντιμετωπίσαμε στο Μάνεσι - σε αθλητικά γενικά πλαίσια , εκτός κάποιες στιγμές unfair play- είχε την απάντησή του με τον μοναδικό τρόπο που έπρεπε: 

ΠΑΘΟΣ, ΔΥΝΑΜΗ, ΠΕΙΣΜΑ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ και  FAIR PLAY ΜΟΝΟ!!!!!! 

Εξάλλου με τα παιδιά από το Μάνεσι δεν μας χωρίζει τίποτα. 

Κάθε άλλο μάλιστα!!! Έχουμε πολλούς φίλους και εξαιρετικές σχέσεις. 

Οι διατητές -από την πλευρά τους - δεν ήξεραν το λόγο επιμονής μας για το 4ο γκολ, για τις συνθήκες του πρώτου αγώνα και έτσι απλά δεν ήθελαν να πάρει το σκορ μεγάλες διαστάσεις. 

Λογικό σαν άποψη για πολλούς λόγους άλλωστε.

Τελείωσε λοιπόν ο αγώνας με συγχαρητήρια και με σκορ 3-0, ίδιο με την πρεμιέρα.

Η απόδοση των παιδιών της Δόξας ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ!!! 

Κανένας δεν υστέρησε, όλοι έδειχναν ότι ήθελαν να ματώσουν για τη νίκη. 

Ακόμα και αυτοί που δεν αγωνίστηκαν εν τέλει!!!!!!! 

Τα γκολ ήταν πολύ όμορφα, το ένα καλύτερο από το άλλο. 

Ο Παύλος ο Πείδης έκανε πράξη ότι είχε υποσχεθεί από τότε και σκόραρε πριν το 5ο λεπτό!!!

Ο Βασίλης Παναγιωτόπουλος αφού έστειλε - με προσποιήσεις- αντιπάλους στον πάγκο τους μην μπορώντας να καταλάβουν τι συνέβαινε, έδειξε την εκτελεστική του ικανότητα και ο ακραίος αμυντικός Γιάννης Αναστασόπουλος ξεχύθηκε για ακόμα μία φορά μπροστά ολοκληρώνοντας μέσα σε πανηγυρισμούς ανακούφισης την θεσπέσια εικόνα, με την επίτευξη του 3-0 στο τελευταίο 10λεπτο.

Όλοι οι υπόλοιποι βέβαια αξίζουν ξεχωριστή περιγραφή ένας ένας, αλλά το σημαντικότερο είναι πως ΕΔΕΙΞΑΝ  ΟΜΑΔΑ για ακόμα μία φορά.

Αυτή είναι η Δόξα που θέλουμε και παρόμοιες στιγμές οραματιζόμαστε για τη συνέχεια.

Αναφορικά με τους αντιπάλους, προσπάθησαν, μας τρόμαξαν για λίγο μέχρι το 2-0, αυτή τη φορά όμως ήταν άψογοι στην εφαρμογή του fair play και αξίζει να αναφερθεί η συγνώμη που εξέφρασαν σε παίκτη μας για κάποια παρατράγουδα που είχαν δημιουργήσει στον αγώνα του Α΄γύρου.

Ας δούμε λοιπόν τι μας επιφυλλάσει η συνέχεια. 

Ακολουθεί μία εβδομάδα ξεκούρασης και άλλος ένας τελικός, αυτή τη φορά με το Γαρδίκι. Κατάφεραν και μας γλύτωσαν την πρώτη φορά και 

τώρα πρέπει να διεκδικήσουμε τους 3 βαθμούς στην έδρα τους. 

Προπόνηση λοιπόν την Τρίτη στις 19:00  και

 κρατήστε τα χαμόγελα ζεστά και την αισιοδοξία διάχυτη.